Polskie Siły Powietrzne w II wojnie światowej
Marian Szczodrowski

Marian Szczodrowski

Marian Michał Szczodrowski urodził się 30 września 1916 r. w Krotoszynie. W rodzinnym mieście uczęszczał do szkół: najpierw powszechnej, a od 1926 r. do Państwowego Gimnazjum im. Hugona Kołłataja (typu matematyczno-przyrodniczego). W maju 1937 r. zdał maturę, po czym wstąpił do wojska. 21 września 1937 r. rozpoczął w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim kurs unitarny. 21 grudnia ukończył go i po urlopie, 3 stycznia 1938 r., zameldował się w Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. W ciągu nieco ponad półtora roku, do wybuchu wojny, otrzymał pełne przeszkolenie jako pilot liniowy na samolotach PZL.23 Karaś.

Po ataku Niemiec na Polskę wraz z kolegami podchorążymi został ewakuowany na wschód, a następnie w stronę Rumunii. W czasie trwania kampanii wrześniowej otrzymał promocję oficerską ze starszeństwem 1 września 1939 r. 17 września, po wkroczeniu do Polski oddziałów Armii Czerwonej, na rozkaz przełożonych przekroczył granicę rumuńską. Trafił do obozu dla internowanych w Slatinie, skąd szybko uciekł i przez Bukareszt przedostał się do miejscowości Balcic (obecnie Bałczik w Bułgarii), małego czarnomorskiego portu. 15 października odpłynął stamtąd na statku „Ajos Nikolaos” do Bejrutu, w dużej grupie lotników. Po przeniesieniu na francuski „Ville de Strasbourg” i rejsie przez Morze Śródziemne, 29 października dopłynął do portu w Marsylii. We Francji został ulokowany z grupą oficerów lotnictwa w koszarach w miejscowości Salon. Wkrótce zgłosił się na wyjazd do Wielkiej Brytanii i podjęcie szkolenia u boku Royal Air Force. 26 stycznia 1940 r. drogą morską (statkiem z Cherbourga do Southampton) przybył do Anglii, gdzie przydzielony został na stację RAF Eastchurch. Kolejne miesiące spędził właśnie tam, ucząc się języka angielskiego, regulaminów RAF i przypominając sobie wiadomości teoretyczne. W związku z zagrożeniem nalotami związanymi z sytuacją wojskową we Francji, późną wiosną 1940 r. z całym polskim ośrodkiem został przeniesiony do Blackpool.

Pod koniec 1940 r. Szczodrowski został skierowany na kurs wznawiający do szkoły pilotażu początkowego 15 Elementary Flying Training School w Carlisle. Następnie trafił do szkoły uzbrojenia 1 Air Armament School w Manby, gdzie zdobywał praktykę w lataniu na brytyjskich samolotach. 15 lipca 1941 r. został przydzielony do jednostki wyszkolenia bojowego 18 Operational Training Unit w Bramcote na kurs zgrywania załóg. Po jego ukończeniu, we wrześniu 1941 r. dostał przydział do 304 Dywizjonu Bombowego „Ziemi Śląskiej”, w którym to rozpoczął loty bojowe na Wellingtonach I jako drugi pilot. Chrzest bojowy przeszedł nocą z 7 na 8 października 1941 r., kiedy w załodze ze st. sierż. pil. Antonim Kosturkiewiczem, por. obs. Tadeuszem Olesiem, plut. rtg. Czesławem Zawadą, kpr. strz. Zygmuntem Sasalem oraz por. obs. Wacławem Kossakowskim (lecącym w charakterze strzelca), zbombardował doki w Boulogne. Kolejny lot wykonał nocą z 25 na 26 października 1941 r. nad Cherbourg z tą samą załogą (jedynie Kossakowskiego zastąpił kpr. strz. Stefan Więckowski). Trzecie zadanie bojowe z powodzeniem zrealizował bombardując w nocy z 7 na 8 grudnia 1941 r. doki w Calais (załoga jak poprzednio).

O godz. 16:57 dnia 16 grudnia 1941 r. Szczodrowski wystartował na kolejny lot bojowy z zadaniem zbombardowania portu w Ostendzie. Po trzech godzinach od startu radiostacja lotniskowa w Manston przyjęła z samolotu sygnał SOS. Ostatni sygnał z Wellingtona odebrano o godz. 19:05. Przypuszczalnie zestrzelony przez obronę przeciwlotniczą samolot wpadł do morza ok. 30 km od wybrzeży hrabstwa Kent. Zginęła cała załoga: kpt. pil. Jan Błażejewski, por. pil. Marian Szczodrowski, por. obs. Jan Komłacz, szer. rtg. Bogusław Gołąbek, plut. strz. Kazimierz Suwalski oraz kpr. strz. Hubert Rutkowski.

Porucznik (Flying Officer) Marian Szczodrowski nie ma grobu, jego ciała nie odnaleziono. Został odznaczony Medalem Lotniczym.

Wojciech Zmyślony