Polskie Siły Powietrzne w II wojnie światowej
Zbigniew Makowski

Zbigniew Makowski

Zbigniew Makowski urodził się 14 grudnia 1921 r. w Wilnie (rodzice Witold - weteran Legionów, późniejszy oficer Policji Państwowej - i Anna z domu Podhajska). Do szóstego roku życia mieszkał w Rękanciszkach koło Nowej Wilejki. W 1927 r. rozpoczął naukę w szkole powszechnej w Wilnie. W wieku 13 lat wstąpił do Korpusu Kadetów nr 1 we Lwowie. Wiosną 1939 r. w Korpusie Kadetów nr 2 w Rawiczu (dokąd przeniósł się na rok szkolny 1938/1939) zdobył świadectwo dojrzałości. Jako nastolatek interesował się żywo lotnictwem. Wiosną 1938 r. ukończył kurs szybowcowy, a jesienią tego roku - w ramach Przysposobienia Wojskowego Lotniczego - kurs pilotażu motorowego.

Latem 1939 r. przebywał w Brześciu nad Bugiem u swego ojca, który jako inspektor policji pełnił tam służbę. Dzień przed wybuchem wojny, 31 sierpnia, został powołany do wojska. Nieznane są jego szczegółowe losy we wrześniu 1939 r. Wiadomo, że przez Rumunię i Francję trafił do Wielkiej Brytanii, gdzie w stopniu szeregowca został wciągnięty na ewidencję Polskich Sił Powietrznych. Jako przedwojenny pilot cywilny skierowany został na kurs pilotażu. Uczył się m.in. w szkole pilotażu podstawowego 8 Service Flying Training School w Montrose w Szkocji. Następnie skierowany został na praktykę do jednostki współpracy z obroną przeciwlotniczą 7 Anti Aircraft Cooperation Unit w Castle Bromwich. Do jego obowiązków należało holowanie rękawów, do których w ramach treningu wstrzeliwali się brytyjscy artylerzyści. Równocześnie, zdobywał doświadczenie w postaci wylatanych kolejnych godzin na brytyjskim sprzęcie. 16 czerwca 1942 r. odszedł do jednostki wyszkolenia bojowego 58 Operational Training Unit w Grangemouth, gdzie rozpoczął kurs myśliwski. Po jego pomyślnym zakończeniu, 14 września 1942 r. przydzielony został do 317 Dywizjonu Myśliwskiego „Wileńskiego”. „Wilniucy” stacjonowali wówczas na odpoczynku w Woodvale, a ich wyposażeniem były Spitfire'y V.

Z uwagi na przedwojenne wykształcenie średnie Makowski został wytypowany jako kandydat na oficera. 9 stycznia 1943 r. odszedł do Szkoły Podchorążych Piechoty i Kawalerii Zmotoryzowanej w Auchtermuchty w Szkocji, gdzie w ciągu kolejnych miesięcy ukończył kurs oficerski. 15 kwietnia 1943 r. otrzymał promocję na stopień podporucznika. 10 maja 1943 r. powrócił do 317 Dywizjonu, który tymczasem przesunięto do Martlesham Heath. Potem z jednostką Makowski stacjonował w Heston, Perranporth oraz Fairlop, skąd latał nad okupowaną Europę.

14 lipca 1943 r. brał udział w locie dywizjonu na eskortę powracających znad Francji „Latających Fortec”. Po napotkaniu amerykańskich bombowców polscy myśliwcy zostali zaatakowani przez Focke-Wulfy Fw 190. Makowski wdał się w walkę kołową z jednym z Niemców i z bliskiej odległości, długą serią zestrzelił go. Focke-Wulf ostro znurkował i rozbił się w lesie.

3 sierpnia 1943 r. Makowski za sterami Spitfire'a VC (EE717) wystartował do lotu bojowego w eskorcie bombowców Whirlwind, mających zaatakować lotnisko Guipavas w Bretanii. Na północ od celu jego samolot z powodu awarii silnika zapalił się. Od dowódcy otrzymał rozkaz skoku ze spadochronem, jednak postanowił lądować przymusowo na niewielkim polu koło miejscowości Pellan. Jego samolot rozbił się o nierówności pola (żywopłoty i wały ziemne). Ciężko rannego ze zgniecionej kabiny próbowali uwolnić francuscy farmerzy, jednak nie udało im się to. Makowski miał połamane nogi i cierpiał przy wszelkich próbach wydostania się. Wrak Spitfire'a opuścił dopiero po przybyciu niemieckich żołnierzy, którzy go wyciągnęli z samolotu. Został zabrany na nosze niesione przez dwóch Francuzów i pod eskortą zaniesiony do budynku szkoły w pobliskim miasteczku Plabennec, gdzie kwaterowali Niemcy. Z powodu obrażeń Makowski nie dotarł tam żywy, konając na drodze pomiędzy Plouvien a Plabennec.

Podporucznik (Pilot Officer) Zbigniew Makowski odznaczony był dwukrotnie Medalem Lotniczym oraz Polowym Znakiem Pilota (nr 1456). W dywizjonie początkowo uznany był za zaginionego, dopiero później okazało się, że poległ. Spoczął w kwaterze grobów wojennych Wspólnoty Brytyjskiej na cmentarzu Kerfautras w Breście.

Data
Samolot
Jednostka
Zniszczony
na pewno
Zniszczony
prawdo-
podobnie
Uszkodzony
14.07.1943 Spitfire VC, JH-D (EE681) 317 Dywizjon Fw 190    
   
Razem
1
0
0

Wojciech Zmyślony