IV/1 Dywizjon Myśliwski
Formacja myśliwców III/1 Dywizjonu Myśliwskiego i IV/1 Dywizjonu Myśliwskiego widziana przez ozdobną kratę w bramie wejściowej na teren bazy 1 Pułku Lotniczego w Warszawie.
Dywizjony myśliwskie 1 Pułku Lotniczego nad budynkiem Dowództwa i Komendy Bazy 1 Pułku Lotniczego. Na zdjęciu dobrze widoczna jest wieża ciśnień, na której szczycie znajdował się zegar (widoczny od strony lotniska), urządzenia do pomiarów meteorologicznych oraz reflektory nawigacyjne. U podnóża znajdowała się brama wejściowa na teren bazy.
Dywizjony myśliwskie 1 Pułku Lotniczego na tle chmur. To, oraz poprzednie zdjęcie, są fotomontażami z epoki.
Lotnisko Okęcie w Warszawie, będące pokojową bazą IV/1 Dywizjonu Myśliwskiego i całego 1 Pułku Lotniczego. Na tej fotografii widać jego teren we wrześniu 1939 r., z pokładu samolotu Luftwaffe.
Piloci 114 Eskadry Myśliwskiej uczestniczący w odprawie z kpt. Adamem Kowalczykiem (dowódcą IV/1 Dywizjonu). Od prawej: ppor. Tadeusz Sawicz, ppor. Hieronim Dudwał, ppor. Włodzimierz Klawe, dwóch nierozpoznanych, por. Aleksander Gabszewicz, kpt. Juliusz Frey (dowódca 114 Eskadry). W tle widoczne są maszyny 113 Eskadry Myśliwskiej, myśliwce PZL P.11. Okęcie, wiosna 1939 r.
Inne ujęcie kpt. pil. Adama Kowalczyka i pilotów 114 Eskadry Myśliwskiej. W tle widoczne są hangary i zabudowania lotniskowe Okęcia.
Kpt. pil. Juliusz Frey (z lewej) i por. pil. Jerzy Szałowski ze 114 Eskadry Myśliwskiej w strojach lotnych.
Oficer taktyczny IV/1 Dywizjonu Myśliwskiego por. pil. Aleksander Gabszewicz (w środku) z pilotami 114 Eskadry Myśliwskiej: kpr. Andrzejem Niewiarą (z prawej) oraz por. Marianem Szalewiczem.
Por. pil. Aleksander Gabszewicz w zimowym stroju lotnym. Na głowie ma haubę lotniczą wz. 38, która była na ogół nielubiana prze pilotów myśliwskich, ponieważ ograniczała swobodę ruchów głowy w ciasnej kabinie PZL-i. W tle widoczny jest PZL P.11 ze 114 Eskadry Myśliwskiej. Wiosna 1939 r.
St. szer. pil. Benedykt Dąbrowski ze 114 Eskadry Myśliwskiej w kabinie PZL P.7 w pierwszej połowie 1939 r.
Por. pil. Lew Kuryłowicz (we wrześniu 1939 r. instruktor w Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 1) przy PZL P.11a nr 10 ze 114 Eskadry Myśliwskiej. W tle fragment PZL P.11c z tej samej jednostki. Lata 1937–1938.
PZL P.11a z IV/1 Dywizjonu Myśliwskiego (zapewne ze 113 Eskadry Myśliwskiej) na jednym z lotnisk polowych w Polsce we wrześniu 1939 r. Przy zamaskowanym sianem PZL P.11a stoją piloci 113 Eskadry, od lewej: sierż. pchor. Henryk Stefankiewicz, kpr. Michał Cwynar, sierż. pchor. Rajmund Kalpas i st. szer. Mieczysław Adamek.
Żołnierze Wehrmachtu przy PZL P.11c nr 10 (8.70) ze 113 Eskadry Myśliwskiej, zdobytym przez nich na lotnisku w Poniatowie koło Warszawy.
PZL P.11c nr 10 (8.70) został dokładnie obejrzany przez Niemców, czego dowodem są liczne otwarte klapy i osłony.
Ogon PZL P.11c nr 10 (8.70) z niepomalowaną u góry blachą duraluminiową, która stała się widoczna po zdemontowaniu oprofilowania zagłówka pilota, uszkodzonego w walce powietrznej ppor. Hieronima Dudwała z samolotami Luftwaffe. Przy samolocie stoi niemiecki żołnierz, oglądający zdobycz wojenną.
PZL P.11a nr 5 ze 113 Eskadry Myśliwskiej porzucony na lotnisku polowym w Ułężu, odnaleziony i sfotografowany przez Wehrmacht.
PZL P.11a nr 10 (7.20) ze 114 Eskadry Myśliwskiej, zdobyty przez Niemców po przymusowym lądowaniu tego samolotu koło Błonia pod Warszawą. Samolot ma zamalowany numer taktyczny oraz godło eskadry.
PZL P.11a nr 10 (7.20) ze 114 Eskadry Myśliwskiej koło Błonia pod Warszawą jako tło do pamiątkowej fotografii żołnierzy Wehrmachtu.
PZL P.11c nr 3 z IV/1 Dywizjonu Myśliwskiego, zdobyty przez Niemców we wrześniu 1939 r. Samolot ten jest jedynym znanym ze zdjęć polskim myśliwcem tego typu w dwubarwnym kamuflażu, naniesionym eksperymentalnie w Instytucie Technicznym Lotnictwa. Stamtąd maszyna trafiła do eskadr bojowych jako uzupełnienie już podczas działań wojennych. Według innych teorii miał to być samolot 152 Eskadry Myśliwskiej.
Karabin maszynowy i blachy z poszycia Heinkla 111 L1+KN, z jednostki 5./LG 1, zestrzelonego 1 września 1939 r. przez por. Aleksandra Gabszewicza (z dowództwa IV/1 Dywizjonu) i kpr. Andrzeja Niewiarę (ze 114 Eskadry). Te wojenne trofea zostały przechowane podczas okupacji przez rodzinę Gabszewicza w ukryciu, a ostatecznie trafiły do zbiorów Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.
Aleksander Gabszewicz podczas wizyty w Polsce w 1960 r. pozujący z jedną z blach z zestrzelonego Heinkla 111.
PZL P.11a nr 4 (7.14) ze 113 Eskadry Myśliwskiej, Warszawa, wiosna 1939 r. (rys. Wojciech Sankowski).
PZL P.11c nr 10 (8.70) ze 113 Eskadry Myśliwskiej, Poniatów, wrzesień 1939 r. (rys. Wojciech Sankowski).
PZL P.11c nr 4 (być może 8.139) ze 114 Eskadry Myśliwskiej, Poniatów, wrzesień 1939 r. (rys. Wojciech Sankowski).
PZL P.11c nr 3 z IV/1 Dywizjonu Myśliwskiego, okolice Pułtuska, wrzesień 1939 r. (rys. Wojciech Sankowski).
PZL P.11c nr 3 z IV/1 Dywizjonu Myśliwskiego, okolice Pułtuska, wrzesień 1939 r. (rys. Wojciech Sankowski).
PZL P.11c nr 3 z IV/1 Dywizjonu Myśliwskiego, okolice Pułtuska, wrzesień 1939 r. (rys. Wojciech Sankowski).








































































