Mieczysław Głód

Mieczysław Głód urodził się 2 czerwca 1916 r. we wsi Jarocin koło Niska na Podkarpaciu (rodzice Wincenty i Anna). Po uzyskanej w Państwowym Gimnazjum im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Sandomierzu maturze wstąpił do wojska z zamiarem podjęcia zawodowej służby wojskowej. 20 września 1937 r. rozpoczął dywizyjny kurs podchorążych rezerwy przy jednym z pułków piechoty, po ukończeniu którego na początku stycznia 1938 r. został słuchaczem w Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Szkolony był na obserwatora i do końca sierpnia 1939 r. ukończył pełen program nauki. W chwili wybuchu wojny przebywał w Dęblinie, nocą z 2 na 3 września został ewakuowany z pozostałymi podchorążymi 4 Eskadry Szkolnej Obserwatorów SPL i częścią instruktorów na południe, przez Kazimierz Dolny i Rohatyn w stronę Zaleszczyk. Po agresji radzieckiej na Polskę grupa usiłowała przedostać się do Rumunii, jednakże około 20 września duża jej część została wzięta do niemieckiej niewoli w pobliżu miasta Dolina. Przypuszczalnie Głód uniknął niewoli i przedostał się do Sandomierza, gdzie mieszkała jego rodzina. W czasie wrześniowej ewakuacji został ogłoszony rozkaz nadający całej XIII promocji (w tym i Głódowi) stopień podporucznika ze starszeństwem 1 września 1939 r., o czym jednak ten dowiedział się dopiero w Wielkiej Brytanii.

W grudniu 1939 r. Głód został w Sandomierzu zidentyfikowany jako były żołnierz Lotnictwa Wojskowego i zabrany do oficerskiego obozu jenieckiego Oflag VIIA w Murnau, gdzie otrzymał numer jeniecki 16876. 5 czerwca 1940 r. został przekazany stamtąd do obozu podoficerskiego Stalag VIB w Neu Versen, skąd z kolei 28 kwietnia 1941 r. odszedł do Stalagu VIH w Arnoldsweiler. W 1941 r. udało mu się uciec z niewoli i przez okupowaną Europę przedostać w czerwcu 1942 r. do Wielkiej Brytanii. Jako przedwojenny lotnik trafił do Bazy Sił Powietrznych w Blackpool. Początkowo otrzymał stopień podoficerski, dopiero później - z dniem 10 sierpnia 1942 r. zweryfikowano go na podporucznika. Został wyznaczony na dalsze szkolenie w charakterze nawigatora, w związku z czym 12 września 1942 r. rozpoczął szkolenie teoretyczne w ośrodku wyszkolenia personelu latającego Air Crew Training Centre w Hucknall. Od 21 listopada 1942 r. naukę teorii kontynuował w skrzydle wyszkolenia wstępnego 13 Initial Training Wing w Torquay, kończąc ją pod koniec lutego 1943 r. W marcu 1943 r. został wysłany drogą morską na kurs praktyczny do Kanady. Po krótkim pobycie w bazie rozdzielczej RCAF Moncton trafił do szkoły obserwatorów 10 Air Observer School w Chatham w prowincji Nowy Brunszwik, przy granicy ze Stanami Zjednoczonymi. W szkole rozpoczął praktykę - treningowe loty nawigacyjne na pokładzie dwusilnikowych maszyn.

Wieczorem 7 maja 1943 r. Głód wystartował na samolocie Anson I (6729) na nocny lot treningowy. Po starcie nastąpiło gwałtowne załamanie pogody i pogorszenie widoczności. Ok. godz. 22:00 podczas zniżania się w chmurach samolot zderzył się z wyniosłością terenu, ok. 13 km na południowy zachód od Port Elgin, i spłonął. W katastrofie zginął Głód, mjr Andrzej Markiewicz (także szkolący się na nawigatora, wcześniej sławny jako towarzysz kpt. pil. Stanisława Skarżyńskiego w jego wyprawie afrykańskiej w 1931 r.), natomiast Kanadyjczycy pilot Sgt J. Herbert oraz radiotelegrafista F/Sgt W. Roy zostali ranni.

Porucznik (Flying Officer) Mieczysław Głód pochowany został na cmentarzu rzymskokatolickim St Bernard's w Moncton. Był odznaczony dwukrotnie Medalem Lotniczym.

Wojciech Zmyślony